کاش گوگل یه سرویسی راه اندازی کنه که بشه باهاش بعضی احساسات و ترجمه کرد …احساسات دیگران…نگاه هاشون….سکوت شون… لبخندشون… حتی گاهی وقتا حس خودمون و ….! حس های مبهم خودمون… که بشه fake از orginal تشخیص داد… ازش مطمئن شد….آخه این روزا نمیشه به چشم ها هم اعتماد کرد…اسمشم میذاشت مثلاً..feeling translate اون موقع تکلیف خیلی چیزا خیلی آدما روشن می شد…اون وقت بود که بعضی آدم ها میفهمیدن که همیشه سکوت نشانه رضایت نیست…بعضی وقتا نارضایتی عمیقه…گاهی اوقات ناامیدی شدیده….ی وقتایی اعتراض، بغض فروخورده… و تو بعضی شرایط میشه فریاد نفس گیر….خلاصه که تو جمله باید ترجمه اش کرد…