@zhuanchannel
خونه ممکنه کوچک باشه. انقدر کوچک که وقتی میخوای از اتاق بری به آشپزخونه، لا به لای وسایل گیر کنی. البته اگه اتاقی وجود داشته باشه… یا بزرگ… انقدر بزرگ که صدا به صدا نرسه…
میشه توی یه محله شلوغ زندگی کنی. یه مدرسه روبروت، با یک عالم همسایه های بی ملاحظه که ازدحامشون روانیت کنه… یا حتی یه محله خلوت که اصلا ندونی خونه های اطرافت خالی از سکنه است یا نه…
میشه که خونه با وسایل آنتیک و برند پر شده باشه یا از سمساری دو تا کوچه اونطرفتر…
اینکه ابعاد خونه چقدر باشه و دقیقا کجای شهر باشه مهم نیست، که بی حضور آدمهاش خونه خشت و گله و محله ای که توش زندگی میکنی یه مکان جغرافیایی…
خونه اونجاییه که وقتی واردش میشی با تمام وجودش بغلت کنه… عطر و رنگ گلدونهایی که دورش چیدی ازدور صدات کنه، اونجا که وقتی کلید میندازی و داخل میشی بگی آخیش رسیدم.
#دلارام
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید