@zhuanchannel
می دونید فرق چاپلوسی با تعریف و تمجید کردن چیه ؟
یه چاپلوسی که کارشو بلده و چاپلوسیش ما رو تحت تاثیر قرار می ده …. به ویژگی اشاره می کنه که در ما نیست ولی فکر می کنیم که هست یا آرزوی داشتن اون ویژگی داریم …. این جور چاپلوسی بخوای و نخوای تاثیر داره و لبخند به لبت میاره ….
اما تعریف و تمجید به ویژگی اشاره می کنه که داریم ….
برای تعریف و تمجید کردن از دیگران یه روش خیلی کاربردی وجود داره ….
فقط دو دقیقه به سوژه ایی که می خواید ازش تعریف کنید خیره بشید و نگاهش کنید و خودتونو بزارید جای اون شخص مطمنن باشید نکته ایی پیدا می کنید که قابل تحسینه حتی اگه اون سوژه شما یه معتاد کارتن خواب باشه ….
حالا واسه چی این هارو گفتم …. ؟
دیروز یه مقاله خوندم که انسان همون اندازه که غذا خوردن نیازمنده به شنیدن تعریف و تمجید هم نیاز منده و در واقع تعریف و تمجید غذای روح ماست و کمبود اون می تونه بسیار خطر ناک باشه و باعث واکنش های عجیب در جامعه بشه …..
خیلی خب میشه خودمونو مجبور کنیم که روزانه از ده نفر تعریف و تمجید کنیم ….فکر کنم اگه این یه چاش بشه و مد بشه .. جامعه شهری خاکستری ما یه رنگی به خودش بگیره …
تعریف هایی خیلی ساده ..
مثلا به پیرمرد متصدی پارکینگ که موهای پر پشتی داره .. این موضوع متذکرشید و بگید آرزوی داشتن موهای اونو داشتید … این جمله برای شما خرجی نداره و تا چند ساعت لبخند از رو لبهای اون متصدی پارکینگ محو نمیشه
روزانه از ده نفر تعریف و تمجید کنید
#آرش_پیرزاده
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید