@zhuanchannel
دنیا سکههایش را به ما میدهد و منتظر میماند که ما آنها را در جای درستی هزینه کنیم. ما چه میکنیم؟
دنیل کانمن، توضیح میدهد که در کلاسهایم سکه میاندازم و شیر یا خط میکنم.
به دانشجویانم میگویم که اگر شیر آمد صد دلار از شما میگیرم. اگر خط آمد چند دلار به شما بدهم؟
از لحاظ ریاضی، پیشنهاد پرداخت صد دلار در ازای شیر و دریافت صد دلار در ازای خط، اگر چه سودی ندارد اما زیانی هم ندارد.
اما دانشجویان معمولا وقتی حاضرند روی شیر، صد دلار شرط ببندند که روی خط، وعده ی دویست دلار به آنها داده شود.
کانمن توضیح میدهد که: نکته دردناک زندگی این است که به ندرت فرصتهایی دست میدهد که فرصتهای آن دو برابر تهدیدهایش باشند.
انتخابهای زندگی عموما صد در برابر صد هستند. یا صد در برابر صد و بیست. و شااااید صد در برابر صد و پنجاه.
اما چه باید کرد که انسانهای زیادی در انتظار فرصتی دویست امتیازی، سکه صد امتیازی خود را به گور میبرند.
ما با سکه هایمان چه میکنیم؟ آنها را برای کدام فرصتها نگاه داشتهایم؟ سکهی وقت، سکهی رابطه، سکه ثروت، سکه تنهایی، سکه زیستن در شهری که دوستش داریم، سکه امنیت، سکه لبخند مردم، سکه مقام، سکه میز، سکه شهرت.
دنیا سکههایش را به ما میدهد و منتظر میماند که ما آنها را در جای درستی هزینه کنیم. ما چه میکنیم؟
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید