February 26, 2017 at 02:54PM

@zhuanchannel
زندگی شاید شبیه به یک داستان است.
گاهی زندگی داستان کوتاهیست که سال ها خوانده می شود و همه از خواندنش لذت می برند چون پر از حرف و درس است… هر چند که گاهی داستان های کوتاه هیچ حرفی برای گفتن ندارند به جز " به دنیا آمد… از دنیا رفت "
گاهی زندگی داستان بلندی ست که بیهوده ادامه پیدا کرده تا یک پایان خوب برای آن پیدا شود که نمی شود…
هر انسانی نویسنده ی داستان زندگی خودش است.
به دنیا می آید و شروع می کند به نوشتن داستان…
وسط نوشتن – وسط زندگی – کم حوصله می شود، عصبی می شود ، شاد می شود، عاشق می شود، خوب و بد را می بیند و اگر خوش شانس باشد و فرصتش تمام نشود کم کم داستان زندگی را یاد می گیرد .
گاهی شرایط زندگی و اجتماع نمی گذارد آنچه را دوست دارد بنویسد – زندگی کند – شروع می کند به حذف کردن …
به سانسور کردن فصل هایی از داستان زندگی .

گاهی کسانی وارد داستان زندگیمان می شوند که مسیر داستان را عوض می کنند.
قلم را دست می گیرند و آن ها داستان زندگیمان را می نویسند.
یادمان باشد قلم زندگیمان را دست چه کسانی می دهیم .
حقیقت این است که بهترین داستان ها آن هایی هستند که خوب تمام می شوند .
کاش برای داستان زندگیمان یک پایان خوب پیدا کنیم.

پایان داستان همانی باشد که‌ به خاطر‌ آن شروع به نوشتن داستان کردیم.
#حسین_حائریان
@hosseinhaerian
مجله هنرى ژوان

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

19 − سه =