در گفتگویی با دوستی صمیمی از من پرسید «عشق چیست و چه معیاری برای اندازه گیری آن وجود دارد؟».
علمی پاسخ بدهم؟ گفت: «نه». نمیخواهم از سروتونین و هورمون ها بشنوم.
گفتم: ادبی پاسخ بدهم؟ گفت: «نه». خودم پاسخ های ادبی زیادی میدانم.
با خودم فکر کردیاد تحقیقی افتادم که سالها پیش خوانده بودم:
انسانها در مورد خودشان کندتر از دیگران قضاوت میکنند. اگر از شما بخواهند که به «منصف» بودن دوستان و اطرافیان و خودتان، نمره بدهید (مثلاً صفر تا بیست) اکثر انسانها در مورد دیگران سریع نمره میدهند، اما وقتی نوبت خودشان شد، کندتر و دیرتر میتوانند نمره دهند. دلایل متعددی برای این رویداد ذکر شده است. از جمله اینکه اطلاعات ما در مورد خودمان بسیار زیاد است و نیاز به پردازش بیشتری داریم و نیز اینکه ما خودمان را آنقدر دوست داریم که دلمان نمیخواهد در مورد خودمان قضاوت اشتباه کنیم…
گفتم: اگر عاشق کسی باشی، او «من دیگر تو» است (Your Other Self). بنابراین نباید بتوانی به سرعت در موردش قضاوت کنی. اگر دیدی که در مورد کسی سریع قضاوت میکنی بدان که عاشقش نیستی و برای تو، «یکی مانند دیگران» است.
#محمدرضا_شعبانعلی
#روانشناسی
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید