@zhuanchannel
من و مترو:
حداقل 11سال است که مسافر پر و پاقرص مترو هستم
الان که مینویسم یک فضای عجیب در مترو حاکم است اینطور که بعد از باز شدن در همان دیالوگهای همیشگی و هل دادنهای عجیب اتفاق می افتد ، کلمات یکی پس از دیگری و بدون فکر جاری میشوند به راحتی همدیگر را آزار می دهیم
و چقدر این 11سال همه چیز شبیه هم بوده یعنی یکی میگوید بیشعور و دیگری میگوید بی فرهنگ و بعد از آن همان که گفته بی فرهنگ یک زیر پا برای مسافر صاحب شعور میگیرد تا با مغز به زمین بیاید و شعورش تبخیر شود تا صاحب فرهنگ عزیز صاحب صندلی هم شود این قصه ادامه دارد
چه تعداد سفر را طی کرده ایم در صورتی که یک سالمند ، یا مادر با فرزند کوچکش در کنارمان بوده و خود را به خواب زدیم تا نکند صندلی که با هزار جنگ با پیروزی به دست اورده ایم از چنگ ما خارج شود که اگر این جنگها را پیروز نشویم کجا باید خودمان راثابت کنیم؟
من که اعتراف میکنم کم نبوده و همچنان نیست، مترو سوار شدن خصوصا قطار بین شهری تهران کرج مهارتهای شناختی بالایی می طلبد باور کنید، تمرکز در لحظه حساس عبور از فاصله سکو و قطار سرنوشت ساز است!!
چه پاها که نشکسته و مهمان پلاتین نشده…
چه قلبها که نگرفته و از حرکت ایستاد
امروز داشتم به یک کمپین فکر میکردم این همه حجم فاجعه و آزار قابل تامل است…
همین سه سال پیش بود که به امید دیدن دوستان از فرنگ رسیده برای افطار در پارک ساعی قرار گذاشتیم و خب هر کدام یک قسمت از سفره را پر کردیم و من چای و سبزی آماده کردم …
در مسیر رفت لحظه عجیبی را گذراندم فلاسک را جلوتر از خط قرمز گذاشته بودم و به محض رسیدن قطار خم شدم تا فلاسک را بردارم و سرم به موازات قطار قرار گرفت چشم در چشم راننده و در چند ثانیه شوک بودم که چه کنم که راننده ترمز اضطراری را کشید و سرم که بالا آمد راننده برگشت و سر تکان داد که وای سکته ام دادی مسافر خنگول!!!
بماند که هزاران مسافر بیخبر از ماجرا داشتند میگفتند راننده خنگول!! و کسی جز من و خدا و راننده نفهمید که به راستی خنگول که بود؟؟؟
خط قرمز شوخی نیست باور کنید .حالا دختری روبریم نشسته که بعد از پرتابهای ناشی از باز شدن در میگوید من اطمینان دارم "آنکه به ما گفته جهان سوم بیش از سه شمردن را بلد نبوده" .
بیراه نمیگوید بیش از 16سال از افتتاح مترو در خط 2میگذرد وشاید نزدیک به دوسال است که تبلیغات فرهنگی مترو آغاز شده ، هنوز مردم به جای دنبال کردن تابلوها ترجیح می دهند از مامور سکو بینوا بپرسند که در ایستگاه های پر تردد سرسام گرفته اند…
این هفته، هفته آگاهی از مغز در جهان است و در ایران دومین سالیست که به این هفته توجه می شود ،از پژوهشکده علوم شناختی خواسته بودم که به مدرسه ما هم سفیر مغز بفرستد یک ارائه کوتاه از فیزیولوژی و عملکرد به همراه اختلالات شایع مغزی …
حالا نقش مغز در چنین عملکردهای چگونه است ؟ جز اینکه این جماعت مترو سوار فرمان از مغز میگیرند؟
#فاطمه_نوروزى
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید