@zhuanchannel
کسیکه از من نخواسته ولی من امسال را با الهام از حضرت حافظ، سال «احتراز از مصاحب ناجنس» اعلام میکنم و شما را دعوت میکنم به این که اگر میتوانید معاشرت و مصاحبت با ناجنسجماعت را کلن کنار بگذارید، و اگر نمیتوانید، دستکم راه بین دو گوشتان را صاف کنید که در مواجهه با این جماعت، یکی در بشود و دیگری دروازه.
همینهایی که اگر کتاب دستت ببینند میگویند «اوه! چه حالی داری کتاب میخوانی.» اگر از فیلم حرف بزنی میگویند فلان فیلمها را دیدن وقت تلف کردن است. برنامهی پیادهروی داشته باشی از آلودگی هوا فکت میآورند. کار سیاسی بکنی روضهی «تو چه سادهای! همهی اینها سروته یک کرباسند» را برایت غرغره میکنند.
گالری و نمایشگاه و موزه بروی ناگهان کارشناس و منتقد هنری میشوند.
ببینند عکس میگیری و توی اینستاگرام میگذاری دربارهی ابتذال شبکههای اجتماعی سخنرانی میکنند.
از فوتبال حرف بزنی تحلیلگر ورزشی میشوند
و اسرار بنگاههای شرطبندی را که سرنوشت مسابقات دستشان است رو میکنند.
موسیقی ومقاله و مجله خواندن حوصلهشان را سر میبرد.
البته با این همه فرهیختگی و نظرمندی، معمولن سریالهای جم را از حفظند و امتیازات بفرمایید شام را با دقت دنبال میکنند و حرکات تتلو و تتلیتیها را به دقت زیر نظر دارند و در جریان جدیدترین اخبار پشتپردهی سیاست ایران و جهان هم هستند؛ از تلگرام طبعن.
رفقا! زمانهی بدی نشده؛
یا دستکم بدتر از همیشه نیست.
مثل همیشه، کسانی که خوب فهمیدهاند فقط یک بار میتوانند زندگی کنند، این را هم میفهمند که این یک بار، وقت چندانی برای تلف کردن به پای حرف این و آن به آدم نمیدهد.
بنابراین نصیحت اینجانب در حوالی چهلسالگی همین است و بس:
زندگیتان را بکنید. بخوانید، ببینید، بشنوید، بدوید، بپزید، بخورید، بنویسید، بنوازید و بسازید.
از هرچیزی بهترینهایش را. و بیخیال حرف مردم شوید؛ حرف مردم حقیرتر از خیال شماست.
#حسین_وحدانی
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید