@zhuanchannel
رایج‌ترین اشتباهات والدین زمان دعوای کودکان که در آینده روی شخصیت او تاثیر میگذارد:
روزنامه خراسان – دکتر ساحل گرامی
۱. به او می‌گویید هرکی تو رو زد، بزنش!
به عنوان اولین و مهم‌ترین نکته باید بگوییم، این توصیه که هر که تو را زد، تو هم او را بزن، به شدت اشتباه و غلط است. چون در حالت عادی والدین تاکید دارند کودک، دیگری را نزند و خشونت به خرج ندهد پس با این حرف تمام حرف‌های پیشین نقض می‌شود.
بهترین توصیه به کودکان در چنین مواقعی می‌تواند این باشد: «به چشم‌های فردی که تو را کتک می‌زند یا اذیت می‌کند، نگاه کن و بگو تو حق نداری با من چنین رفتاری بکنی.»
در مرحله ی بعد به یک بزرگ‌تر مانند والدین، مربی مهد یا ناظم اطلاع بده.
بهتر است این رفتار‌ها به شکل تمرینی در خانه انجام شود تا کودک بتواند با تن صدای مناسب و انتخاب بهترین کلمات، این مهارت را تمرین کند.
۲. او را جلوی جمع بازخواست می‌کنید
در صورت درگیری‌های فیزیکی، حتی اگر کودک‌تان به هر نحو مقصر بود، او را جلوی جمع بازخواست نکنید، حتی نصیحت هم نکنید بلکه اول به سمت فرزند خودتان بروید و قضیه را جویا شوید.
توجه داشته باشید رفتن شما به سمت کودک دیگر به منزله طرد کودک خودتان محسوب می‌شود و تاثیر منفی بر او میگذارد. به همراه فرزندتان به سمت کودک آسیب دیده یا کتک خورده بروید و سعی کنید قضیه را حل و فصل کنید.
۳. خیلی سریع مداخله می‌کنید
اگر فرزندتان در گام‌های اولیه موفق نبود، شما از زبان کودک بگویید و کمکش کنید تا حق خود را بگیرد.
دقت داشته باشید در این راه باید صبور باشید، چون این مسائل کودک را برای حضور در مدرسه و اجتماع آماده می‌کند.
در موقعیت‌هایی که حقش خورده یا وسایلش گرفته می‌شود، سریع مداخله نکنید. اجازه دهید کودک با روش خودش، حق خود را بگیرد و اگر موفق نبود، تمرین‌های گفته شده را به کار بگیرید.
۴. کاملا مستقیم مداخله می‌کنند
هنگامی که در جمع فامیل یا دوستان درگیری رخ می‌دهد و کودک شکایت می‌کند، کافی است به او بگویید: «عزیزم، من با تو می‌آیم، ولی این مسئله‌ای است که به تو مربوط است، باید خودت به دوستت بگویی.»
توجه داشته باشید در این مرحله پدر یا مادر، کودک را همراهی می‌کنند، ولی مداخله کاملا غیرمستقیم است و والد فقط نقش حمایتی دارد.
این برخورد در مواردی که اسباب‌بازی کودک به زور گرفته شده و او می‌خواهد آن را پس بگیرد هم کاربرد دارد. یعنی والدین خود را در دل ماجرا قرار نمی‌دهند و مستقیم وسیله را از کودک دیگر نمی‌گیرند بلکه کودک را برای گرفتن وسیله تشویق می‌کنند.
اگر کودک در این مرحله پیشروی نکرد، والدین می‌توانند وسیله را بگیرند و روی زمین قرار دهند و از کودک بخواهند خودش آن را بردارد یعنی باز هم مستقیم وسیله را به دست کودک نمی‌دهند.
۵. به او می‌گویید این‌قدر ترسو نباش!
برای آموزش دفاع کردن به کودک‌تان از نصیحت استفاده نکنید.
مثلا نگویید: «از خودت دفاع کن، چرا از خودت دفاع نکردی؟ چرا وقتی کتک خوردی هیچ کاری نکردی؟ نگفتم این‌قدر ترسو نباش؟» یا برچسب نزنید: «بچه من پخمه است، مظلومه، بی‌دست و پاست، اصلا این کتک خوره و …».
یا زمانی که کودک‌تان کتک می‌خورد، خشم خود را از بقیه سر او خالی نکنید: «چرا هیچی نگفتی؟ همین‌طور وایستادی کتک خوردی؟» از همان ابتدا که کودک شما کتک خورد یا حقش گرفته شد یا هل داده شد، رفتاری را داشته باشید که انتظار دارید فرزندتان در آن شرایط انجام دهد.
مثلا اگر کسی کودک را کتک زد، دستش را با اقتدار، ولی بدون خشونت می‌گیرید و می‌گویید کار بدیه، نباید بزنی.
اگر به زور اسباب‌بازی را گرفت، می‌گویید این اسباب‌بازی مال اونه، این برای شماست، ولی می‌تونید با همدیگه تقسیم کنید.
این رفتار‌ها باید بدون خشونت و خجالت گفته شود.
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید