December 7, 2019 at 02:00PM

@zhuanchannel
نمی دانم چه خاصیتی در مال دنیا نهفته که اعتدال را در آدمی زائل می کند.
اغلب کسانیکه دارای آن هستند یا ثروت خود را مبالغه شده می بینند و یا دست کم. اگر جزو دسته ی جدیدِ “من تفریحی کار می کنم” نباشیم همه ی ما برای دست یافتن به زندگی بهتر، یا مالی یا موقعیت اجتماعی، کار می کنیم.

دورادور شخصی را می شناسم که صاحب بزرگترین ساختمان تجاری بعد از پل مدرس به چمران است. تکرار می کنم، “سند تجاری” نه موقعیت اداری.
او صاحب دو عدد از بزرگترین رستورانهای لوکس تهران، یک آجیل فروشی زنجیره ای خیلی معروف و سه عدد ملک ویلایی در همان حوالی هم هست.
این آنچه است که همه می دانند، هر چه غیر از این هم دارد نوش جانش باشد.

منش و رفتاری که این آقا دارد با بسیاری از کسانی که تعداد سندهایشان از دو تا شش دانگ به سه رسیده است و دچار خودبزرگ پنداری شده اند قابل مقایسه نیست.

ماشین پلوخوری دارد ولی با یک ال نود سفید در سطح شهری مانند تهران تردد می کند. لباسهایش دو پله بهتر از معمولی است.
آن طور که نتیجه ی تحقیقات میدانی من نشان می دهد هرگز دیده نشده سراپای خود را با کارتیه یا لویی ویتان کاغذ کادو‌ کند.

ساعت دستش خیلی معمولی تر از آنهاست که پنیر برای نان شبشان ندارند ولی سایت رولکس را از عقب به جلو‌ و جلو به عقب با ترتیل از حفظ هستند.

فقط می توان گفت یا تعریف این بزرگوار از ثروت متفاوت است یا آن دیگران اشتباه توجیه شده اند.
عده ی دیگری از افراد دارای ثروت هم هستند که همواره موجودی خود را دست پایین می انگارند. در وحشت آینده ای موهوم از آنچه دارند لذت نمی برند چون بلد نیستند.

روزها را شب می کنند تا به نقطه ای فرضی که خود تعیین کرده اند برسند.
این افراد اغلب متوجه این که در حال طی کردن این مسیر پر اضطراب چه چیزهایی را از دست می دهند نیستند.

مانند اسبی که چشم بند به وی زده باشند در حال نگاه کردن به جلو می دوند بدون اینکه تصور درستی از اطراف خود را داشته باشند.

اغلب وراث این افراد فاتحه ای مجلسی برایشان خواهند خواند و اگر مرام داشته باشند مجلس ترحیمی پر ابهت برگزار خواهند کرد.

نسل دوم این افراد، چه بچه هایشان باشند و‌ چه خواهرزاده و برادرزاده ها، اغلب به همان دسته ی خودبزرگ بینها می پیوندند و از این ثروت انباشته لذت می برند و کیفش را میکنند.

اینها آن دسته از بشریت هستند که چون با ماشین نمی توان وارد سالن پذیرایی یا ویلایی شد، ساعتها در فلان بنز مدل آنچنانی یا رنج روُوِر “لیمیتد ادیشن” ترافیک شب جمعه ی خیابان فرشته را به جان می خرند تا خودرویشان دیده شود.

با دقت بیشتر به اطرافتان بنگرید.
به جرأت می توان گفت ثروت همیشه راحتی و آسایش به همراه دارد ولی به نظر من یکی از عوارض بارز آن زائل کردن اعتدال است. ثروتمندان متواضع و معتدل بسیار کم اند.

#مژده_بهرنگ
مجله هنرى ژوان

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک + 7 =