@zhuanchannel
وقتي كه دخترای همسايه سبيل داشتن
بیست سال پیش ؛جام جهانی فرانسه بود و من دوازده سالم بود.
اون ایام ایامی بود که داشتن خرید و فروش ویدئو جرم بود
و تنها آهنگ مجاز شاد اين آهنگ بود:
" گل میروید به باغ گل میروید ، از شبنم صبحگاه رخ میشوید"
بهر حال ما فوتبال رو با 45 تاخیر دیديم چون اونموقع تیم سانسور قوی در کشور نبود
مجبور بودن نیمه اول موقع شروع نیمه دوم پخش کنن
و نیمه دومو وقتی میدیدیم که عملا تو ورزشگاه کسی نبود.
فکر کنم همون حوالی بود که اولین بار نیکی کریمی مانتو خفاشی پوشید و دلواپسها؛ دلواپس شدند .
اینم نمیدونم چرا آخه توي مانتو خفاشی پنج نفر جا میشد
هر چند که الان تو ساپورت؛ یک نفر هم با کمک اطرافیان به زور جا میشه .
فضای مجازی هم که نبود تا خودمون رو خالی کنیم
پس مجبور بودیم آدامس عروسکی بخریم با عکسهای عروسکی باربی در لباسهای مختلف وقت بگذرونیم.البته اون عکسا رو قایمکی و به دور از چشم والدین جمع میکردیم.
دخترای همسایه سبیل داشتن و جوونای خوشتیپ محل اونموقع کتونی سفید پا میکردن با شلوار پارچه ایی ساسون دار مشکی و پیراهن زرد گل گلی که دکمه اخرش نمی بستن تا گردنبند شون شاید تو اون همه جنگل موهای به هم تنیده معلوم شه.
اونموقع ما اوقات فراقتمون توي صف شیر ، نون، برج و کالابرگ یا بقول خودمون کوپن میگذشت
نمیدونستیم هات چاکلتو با " ح " جیمی مینویسن یا هه دو چشم.
شلوارمون وقتی پاره میشد وصله میکردن و مثل الان اصلا تمایل نداشتیم با شلوار زانو سایده و پاره پوره بیایم بیرون.
تازه اونوقتا مُد بود نیمرو که درست میکردن یک نفر با افتخار یه نون تاب بده کفه تابه که خوشمزه ترین و چرب ترین لقمه بود.
اونوقتا خانما اصلا صندلی کنار راننده تاکسی نمی نشستن
کلا دنیای اونموقع با الان خیلی فرق داشت
هرچی بود گذشت و خیلی از معانی الان دیگه فرق کرده
میخوام بگم هیچی همیشگی نیس.هیچی
#احمد_قربانی_نسب
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید