بعضی ها دلشون پره هربار که شکر میکنم میان میگن شکر کردن نداره این وضعیت. مثل این می مونه که از بابات فقط برای وقت هایی که بهت پول تو جیبی میده قدردان باشی! مثل این میمونه که مامانت رو فقط برای وقت هایی که در آغوشت میکشه دوست داشته باشی… نه برای همه ی اون روزها که خون دل خوردن و تو رو بزرگ کردن.
از اونجایی که خیلی ها این تصور رو دارن که فقط باید مواقع #خوشحالی خداروشکر کرد، نگاهشون به شکرگزاری های من اینه که اغلب خیلی موجود شاد و موفقی ام یا زمینو زمان به کام من میچرخه هر بار که شکر میکنم. در حالی که من خیلی وقت ها توی این کانال، «با #گریه خداروشکر کردم.»
دوست داشتن خدا، نون به نرخ روز خوری نیست که یک روز شکرش کنی یک روز #قهر باشی باهاش. یک روز یک آقایی اون ور دنیا یک مشت کاغذ رو امضا کنه تو پولت بی ارزش بشه دیگه شکر نگی، یک روزم به سرش بزنه همه ی اون کاغذارو پاره کنه پول تو بشه با ارزش، بازارت تکون بخوره خوشحال بشی بری شکر بگی! من به سهم خودم خیلی سختی کشیدم، سهمم از شادی کم شد در این چند سال اما مهر خدای من در حق من، محدود به امضای هیچ کس در دنیا نیست.
پی نوشت: شکر میکنم یادم نره از کجام، یادم نره تهش چیه. یادم نره وظیفه هامو. یادم نره قلدری نکنم… یادم نره لبخند بزنم. یادم نره وقتی چشمام پره، این فقط من نیستم که در دنیا گریه میکنم.
شکر میکنم بگم، خیلی دوستت دارم و گلایه هام رو پای تو نمیذارم اگر بنده هات گاهی، فقط گاهی صبرم رو تموم میکنن…
کوچیکت
#امیرعلی_ق
مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید