تولستوی می گفت:
«آدمی تا زمانی که سختی هایش را میفهمد، زنده است.
ولی وقتی سختیهای دیگران را درک میکند، آن وقت یک انسان است»
نمی دانم با اتخاذ کدام چشم انداز می توان اندکی از رنج و فشار و اندوه زنی را که در کوهستانهای سرد برای لقمه نانی ساعت ها باری بر دوش حمل می کند را درک کرد.
اما هر چه هست این تصویر جامعه ماست.
جامعه ای که نماینده مجلسش عدم فرزند آوری را کار سازمانهای جاسوسی غرب و خطیب نماز جمعه اش دلیل عدم فرزندآوری زنان را هرزگی و بی عفتی می داند.
این تصویر جامعه ماست.
جامعه ای که شبانه روز از در و دیوارش شعار ضدیت و مقابله با «سرمایه داری» و «لیبرالیسم» به گوش می رسد و از میان رفتن کرامت انسانی در جامعه لیبرال غربی را بزرگترین بحران انسان معاصر معرفی می کند.
این تصویر جامعه ماست. جامعه ای که از نماینده مجلس تا مدیر و وزیر و وکیلش در خانه های چند صدمتری خود در بهترین نقاط پایتخت نشسته و با حقوقهای نجومی مردم را به مقاومت بیشتر دعوت می کند.
این تصویر جامعه ماست. تصویری که همچون تیری از دل کوهستان پرتاپ می شود و قلب مخاطب را نشانه رفته و تکه تکه می کند
@kharmagaas
دیدگاهتان را بنویسید