چاپلوسان از جاسوسان برای کشور خطرناکترند
یک چاپلوس از یک جاسوس برای کشور خطرناک‌تر است، زیرا جاسوس چهره خود را می پوشاند
و چاپلوس چهره ی واقعیت را.
چاپلوس مزاج شناس است و دل خواسته‌های پنهانی رییس بالادستی خود را پیدا می‌کند و بر آن لعاب حقیقت می‌زند و تحویل رئیس می دهد.
از این رو رئیس ها باید مزاج خود را به مزاج های شیرین عادت ندهند و از زبان های پرچرپ پرهیز کنند و چاپلوسان را از خود دور کنند
و هیچگاه آنان را در هیچ منصبی به مدیریت امور نگمارند که آسیب آن برای کشور از جاسوسان بسیار بیشتر است.
و البته مدیرانی که در بیان به ظاهر با چاپلوسی مخالفت می‌کنند، اما در عمل از چاپلوسان حمایت می‌کنند و از چاپلوسی لذت میبرند حتی از چاپلوسان هم برای کشور خطرناکترند.
اینفوگرافی مدیریتی، فناوری
دیدگاهتان را بنویسید