آخرین باری که نشستی توی یک جلسه‌ی سخنرانی یا پای درس و منبری که تو رو دعوت کردند به تفکر، به اندیشیدن، کِی بوده؟
کِی بوده آخرین باری که بزرگی، عاقلی، اهل دانشی، در کنار تمام ترس‌ها و عذاب‌ها، در کنار تمام آیات سنگین و چهره‌ی ترسناک خدا، تو رو وادار کرده که فکر کنی، که بعد از فکر کردن انتخاب کنی؟
بوده که بشینی گوشه‌ای و کسی، هرکسی، در کنار تمام گوشزدهایی که پر شده این روزها از عذاب خدا، از اینکه اگه نماز نخونی می‌سوزی، اگه روزه نگیری می‌سوزی، اگه انفاق نکنی می‌سوزی، اگه مثل ما نباشی می‌سوزی، بهت گفته باشه اگه فکر نکنی می‌سوزی؟
شده در کنار تمام نار نار نار گفتن‌ها، رحمت بخونن برات؟
شده جایی بوده باشی که اصل دین رو مقدم بدونن بر فرعش؟
آخرین باری که کسی درباره‌ی اصول دین باهات حرف زده کِی بوده اصلا؟
درباره‌ی چیزهای بزرگ! خیلی بزرگ…
اگه نشستی پای منبر یک آدم بزرگ یا یک آدم کوچک حتی، اگه نشستی به گوش کردن حرف‌های آدم‌های اهل کتاب، اگه کسی هست که در کنار تکرار مدام صوم و صلاة‌های قرآن، برات اَفَلا تَعقِلون و اَفَلا تَتفکرون رو هم بشماره، همون جا بمون!
همون جا بشین و فکر کن
قدرت تفکر، ماهیت اندیشه، تو رو زودتر به جواب می‌رسونه تا فقط تقلید
#نرگس_راد
@Naargesrad
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید