آن‌چه بی ادبی خوانده می‌شود در واقع نخستین تلاش‌های کودک برای استقلال و کشف اصالت خود است.
کودکان بازیگوش و بی‌ادب در آینده خلاق‌تر خواهند بود چون بدون آن‌که منتظر تایید فوری دیگران باشند جرئت امتحان کردن ایده‌های مختلفی را که به ذهن‌شان می‌رسد، دارند.
هنگامی هم که اشتباه می‌کنند یا خرابی به بار می‌آورند، فکر نمی‌کنند فاجعه‌ای رخ داده است.
از نظر آن‌ها اوضاع را می‌توان راست‌وریس کرد و سر و سامان داد.
این‌گونه افراد هویت جنسی خود را همان‌گونه که هست پذیرفته‌اند و لذا در برابر شریک جنسی‌شان احساس شرمندگی و معذب بودن نمی‌کنند.
این‌ها انتقاد دیگران را می‌شنوند و بخش‌هایی را که حقیقت دارد می‌پذیرند و بخش‌هایی را که ممکن است از سر بدخواهی باشد، رد می‌کنند.
از ناکامی‌های کودکی گذر کردن
موسسه‌ی مدرسه زندگی (زیر نظر آلن دوباتن)
مترجم: نادیا فغانی
@Ri_sheh2
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید