@zhuanchannel
چندی پیش تحقیق «مایو کلینیک» نشان داد که یائسگی ۱.۸ میلیارد دلار ساعت کاری از دسترفته را نصیب زنان آمریکا کرده است. این تحقیق با حضور ۴ هزار زن که در نوع خود بزرگترین تحقیق بود، تاثیرات تعریق شبانه، تغییر خلقوخو، گرگرفتگی و دیگر نشانههای یائسگی را بر روند اشتغال زنان در محیط کار بررسی کرده بود. نزدیک به ۱۵ درصد زنان در این تحقیق گفتند که به خاطر اثرات دوران یائسگی یا ناچارند روزهایی سرکار حاضر نشده یا ساعات کاری خود را کمتر کرده و در نتیجه بخشی از درآمد خود را از دست بدهند. کمی بیش از یک درصد زنان گفتند که یائسگی در آنها چنان با دردهای جسمانی و روان همراه بود که ناچار شدند به کلی استعفا دهند و خانهنشین شوند. تحقیق همچنان نشان داد اثرات مادی و اشتغال یائسگی بر زندگی زنان سیاهپوست و لاتینتبار، بیشتر و جدیتر از زنان سفیدپوست است و آنها بیشتر در مشاغل و محیطهای کاری اشتغال دارند که سریعتر و آسانتر، زنان را به دلیل «راندمان کاری پایین» اخراج میکند. این تحقیق بزرگ مایو کلینیک، نتایج تحقیقات در سطح کوچکتر دیگر را تایید کرد که یائسگی تاثیر مستقیم و اغلب چشمگیر بر اشتغال زنان و روند پیشرفت یا دستمزد آنها دارد.
در برخی محیطهای کاری خرده جنبشی شکل گرفته تا فضای کار را «مناسب یائسگی» کند. تا همین اواخر حرف زدن از یائسگی زنان و حجم عظیم تغییرات فیزیکی و روانی که به همراه دارد، به مراتب بیشتر از عادت ماهانه زنان، تابو بود و مسالهای که به آن بیشتر بیتوجهی میشد. در بریتانیا این خردهجنبش چشمگیرتر است و به طور متوسط از هر ۱۰ محیط کاری در بریتانیا، حالا ۳ محیطکاری سیاستهایی دارد که دوران یائسگی را برای زن شاغل آسانتر کند. بعضی از این سیاستها شامل آموزشهای همگانی درباره یائسگی در محیطکاری، تغییر مبلمان کاری و یونیفرم کاری راحت برای زنان در دوران یائسگی، ساعت کاری منعطف، مرخصی ساعتی بیشتر و … است.
حالا این تلاشها برای مناسبسازی فضای کاری برای زنان در دوران یائسگی به آمریکا نیز رسیده و از نیویورک آغاز شده است. اریک آدامز، شهردار نیویورک، در اوایل سال جاری میلادی قول داد که از یائسگی در این شهر، «تابوزدایی» شده و محیطهای کاری نیویورک، مناسب زنان در دوران یائسگی شود. زنان معروفی در آمریکا از جمله میشل اوباما و اپرا وینفری، از کسانیاند که در عمومی کردن این بحث، نقش چشمگیری داشتند، از تجربهی یائسگی خود شفاف و علنی حرف زدند و خواستار تابوزدایی از یائسگی شدند. به تدریج برخی محیطهای کاری هم متوجه شدند که اگر سیاستهایی برای بهتر کردن فضا برای دوران یائسگی زنان اتخاذ نکنند، خودشان متضرر شده و نیروی کاری را از دست میدهند که اغلب باسابقه و متخصص است و جایگزینی او آسان نیست.
ناآگاهی دربارهی یائسگی بسیار رایج و بیشتر از چیزی است که به چشم میآید
. برای مثال هنوز خیلیها نمیدانند که اولین نشانههای جسمانی یا روانی یائسگی در زنان زیادی در همان دههی ۳۰ زندگیشان شروع میشود، خیلیها نمیدانند نشانههای یائسگی چقدر گسترده است و چطور تغییرات جزئی در محیط کار مثل اینکه زنان بتوانند وقت استراحتهای کوتاه متعددی داشته باشند، یا تعبیه یک دستگاه خنککننده کنار میز کار زن میتواند کمککننده باشد. محیطهای کاری همچنین میتوانند امکان دسترسی زنان به درمانهای دارویی و روانی برای یائسگی را فراهم کنند که اغلب بخشی از بیمههای درمانی رایج نیست.
فرنازسیفی
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید