اگر در یک وضعیت باقی بمانی بدن مطیع می‌شود.
پاتانجلی می‌گوید: اگر ساعتی بدون اينكه بدن را تكان دهی، ساكت بنشينی، ظرفيت وجودی تو رشد می‌كند.
چرا تكان می‌خوری؟
حتی چند ثانيه نمی‌توانی بی‌حرکت بنشينی. بدن شروع به حركت می‌كند، احساس خارش می‌كنی، پاهايت به خواب می‌رود، چيزهای زيادی اتفاق می‌افتد. همه اين ها بهانه است كه حركت كنی. تو صاحب اختيار نيستی
نمی‌توانی به بدن بگویی《 من يك ساعت حركت نخواهم كرد》. بدن فوراً سركشی كرده و تو را وادار به حركت می‌كند تا كاری انجام دهی و دليل می‌آورد.
بايد تكان بخوری، چون حشره‌ای می‌خارند. شايد اگر نگاه كنی حشره‌ای پيدا نكنی. تو يك وجود نيستی، يك لرزنده‌ای، يك فعاليت بی‌قرار و مداوم.
اين بودن به مركزيت يافتن كمك می‌كند.
اگر بتوانی در يك وضعيت باقی بمانی، بدن مطيع می‌شود، از تو حرف شنوی خواهد كرد.
هر چه بيشتر بدن از تو اطاعت كند، وجود بزرگ‌تری، وجود قوی‌تری در خود خواهی داشت.’ https://ift.tt/N9K7Bp8
دیدگاهتان را بنویسید