@zhuanchannel
چرا مردم هر روز بیشتر بی‌حجاب‌تر می شوند؟
این روزها با پلمب کردن دیجی‌کالا و ازکی و طاقچه و اوپال و رستوران و فروشگاه‌ها، شاهد قدرت نمایی مدافعان حجاب اجباری هستیم. البته این قدرت نمایی قبلا هم اتفاق می‌افتاد مثلا روزگاری پونز در پیشانی بدحجاب‌ها می‌کردند، مدتی بعد نیروهای کمیته در خیابان‌ها وظیفه تفتیش عقاید به عهده داشتند که کمی بعد هم نامشان را به گشت ارشاد تغییر دادند!
اما چرا بعد از این همه قدرت نمایی و هزینه کردن‌های مختلف نتوانستند مردم را باحجاب کنند؟
قبل از پاسخ به این سوال، بیایید با هم یک واقعیت را قبول کنیم آن‌هم اینکه دولتمردان در ایران عقل خود را بالاتر از مردم می‌دانند، برهمین اساس می‌خواهند رییس همه چیز باشند و برای هرچیزی قانون تعیین کنند و در جزیی‌ترین مسائل هم دخالت کنند و قدرت خود را به همگان نشان دهند.
مثلا رسما می‌گویند ما از شما در مقابل آسیب‌های فضای مجازی صیانت می‌کنیم، یا مثلا هر موقع احساس کنند اینترنت به ضرر ماست برایمان فیلتر می‌کنند یا حتی چه خودرویی برای استفاده شما مناسب است!
در گذشته که عقلانیت سیاستمداران خیلی بیشتر از امروز بود و اینقدر وقیح نبودند(که مثلا در روز روشن بگویند ما صیانت می‌کنیم و دستور می‌دهیم تعطیل کنید، حجاب رعایت کنید و…) هوشمندانه‌تر رفتار می‌کردند و غیر مستقیم مردم را مجبور به کارهایی که می‌خواستند می‌کردند، به طور کلی سیاستمداران سعی دارند بر مردم سلطه داشته باشند و در جزیی‌ترین مسائل هم سرک بکشند و قدرت نمایی کنند.
مثلا کمی تصویر مادربزرگ‌های قدیم که نماز می‌خواندند را تجسم کنید، همیشه حتی زمانی که در خانه تنها بودند هم با چادر نماز می‌خواندند، چادر برای نماز خواندن واجب نیست ولی این فرهنگ را جا انداخته بودند که نماز باید با چادر باشد. یا مثلا در دوران دهه ۶۰ که جمعیت زیاد شد تبلیغات غیر مستقیم به نحوی بود که جلوگیری کنید از بچه‌دار شدن و در اتاق خواب‌ها کم کم کاندوم و قرص‌های پیشگیری وارد شد و در اواخر دهه ۸۰ کم کم تبلیغ معکوس در راستای بچه‌دار شدن شروع شد.
اما مشکل کجاست؟
وقتی در خصوصی‌ترین مکان‌ها مثل اتاق خواب و جانماز افراد هم قدرت نمایی می‌کنید، باید بدانید که پادگفتمان قدرت درحال شکل گیری است، یعنی شما فکر می‌کنید که در حال قدرت‌نمایی هستید ولی گفت‌وگو بر ضد قدرت همانجاست که شکل می‌گیرد.
کمی دقت کنید، فارغ از اینکه تعداد بی‌حجاب‌ها در کوچه و خیابان بیشتر شده، بسیاری از افراد معتقد به حجاب هم حالا منتقد جدی حجاب اجباری و بگیر و ببند شده‌اند.
نکته جالب‌تر اینجاست که حتی در مهمانی‌های خانوادگی یا حتی شرکت‌های خصوصی که در آن‌جا هیچ نهاد امنیتی و نظارتی هم وجود ندارد، افرادی که به حجاب اعتقاد ندارند، کشف حجاب کرده‌اند. این کارشان نافرمانی مدنی محسوب نمی‌شود این مصداق بارز شکل‌گیری پادگفتمان قدرت است.
یا مثلا وقتی در اعتراضات اخیر دیدیم که کودکان دبستانی و دبیرستانی بدون اینکه چیزی از نافرمانی مدنی بدانند روسری‌های خود را به نشانه اعتراض در می‌آورند و این در حالیست که به مدل‌های مختلف در کتب آموزشی تبلیغ حجاب و دینداری را دیده‌اند.
این مصداق بارز پادگفتمان قدرت است.
pouriabakhtiari
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید