تبديل متحد به دشمن، واقعيتى است كه سردى و سنگدلى ذات سياست را نشان مى‌دهد.
ما معمولاً روابط ميان دولت‌ها را با تمثيل دوست و دشمن توضيح مى‌دهيم، ولى اين تمثيل غلط‌انداز است.
همان گونه كه بسيارى از دولتمردان گفته‌اند، یک قدرت بزرگ هيچ دوستى ندارد، بلكه صرفاً منافعى دارد.
شارل دوگل گفته:
«خون خيلى زود خشک مى‌شود.» و كشورها هم دشمنى‌هاى ساليان گذشته را به سرعت فراموش مى‌كنند.
مفهوم «دوستى» در سياست بين المللى صرفاً پوششى احساسى است بر روى محاسبۀ منافع ملى.
اما منافع ملى چيست؟
منافع ملى هر چيزى است كه یک دولت براى امنيتش لازم مى شمارد. منطق خشک سياست ايجاب مى‌كند كه انسان‌ها و اموال براى حفظ اين منافع قربانى شوند.
اين ضرورت همواره به رسميت شناخته شده است و خرد حكومتدارى‌اى را به وجود آورده كه ممكن است مستلزم خشونت، فريب و عهدشكنى باشد.
سیاست_کنت میناگ
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید