@zhuanchannel
خود واقعی یا فیک؟ چطور در جامعه ای که فیک بودن را می پرستد، خود واقعی مان باشیم؟
فیک بودن، همون لبخندهای مصنوعیه.
همون خنده های جلب توجه کننده و لهجه های عجیب غریب. همون ژست گرفتن ها و ادای مدلهای بدکاره را در اینستا و فضای مجازی در آوردن.
همون لب و لوچه جمع کردن در عکس ها و ژست سورپرایز شدن گرفتنه.
فیک بودن یعنی اینکه یه تصویری از خودت و زندگیت به دیگران نشون بدی که کاملاً واقعیت نداره و فقط برای کسب تایید از دیگران و یا برانگیختن حس حسادت در بقیه باشه.
میدونم که خودتون میتونید میلیونها مثال دیگه از این شخصیت های فیک بزنید.
و نکته اینجاست که:
هیچ کدوم از ما ها از این دسته کاملاً مستثنی نیستیم. همه ی ما بنحوی داریم نقشی رو بازی میکنیم که متعلق به ما نیست.
حالا یا از ترس، یا از کمبود شناخت از خود و یا بخاطر میل به پذیرفته شدن. گاهی اوقات نقاب زدن تنها راه ما میشه.
در واقع، بعضی شرایط در زندگی مثل کار کردن با یک رئیس غیرقابل تحمل، باعث میشه که ما یک نقاب شخصیتی خاصی رو به چهره بزنیم
زمانی این کار خطرناک میشه که ما انقدر برای مدت طولانی یه نقاب رو به چهره زده باشیم که شخصیت واقعی و زیر نقابمون رو فراموش کنیم.
فراموش کنیم کی هستیم. این سناریو که بیشتر شبیه فیلمهای وحشتناکه، اغلب اوقات اتفاق می افته. خود فراموشی، زندگی رو بسیار بی معنی میکنه. مطمئنم که همچین چیزی برای شما هم یه زمانی اتفاق افتاده و حسش کردید.
اگه از اینکه خودتون نباشید و از شخصیت فیکتون حالتون بهم میخوره، اگه از اینکه دیگران براتون مشخص کنن که باید کی باشید؛ خسته شدید، پس زمان اون رسیده که خود واقعیتون رو پیدا کنید.
خود واقعی چیست؟
خود واقعی یا خود حقیقی و یا خود اصلی، همون راست ترین و بی غل و غش ترین جنبه از شماست.
بعبارت دیگه خود واقعی شما، اصیل ترین ورژن از شما، بدون هر گونه نقاب، تظاهر و خودنمایی هاتونه.
خود واقعی شما همون وقتیه که از همیشه بیشتر پذیرا، بی خیال و بی آلایش هستید.
به زمانهایی فکر کنید که با افرادی بودید که صد در صد باهاشون احساس راحت بودید.
یا زمانهایی که کاملاً تنها بودید. این شرایط اغلب خود واقعی شما رو آشکار میکنن.
خود اصیل چیست؟
خیلی افراد وقتی بهشون گفته میشه که خود واقعی ت باش، گیج میشن.
اصالت و خود واقعی بودن یعنی چه؟
خود واقعی بودن و اصالت داشتن به معنی اینکه چیزخاصی بشید نیست. بلکه به معنی این هستش که اون چیزی که در همین لحظه هستی رو در آغوش بکشی.
هیچ نیازی به اینکه بخوای یه خود واقعی ایده آل رو دنبال کنی نیست. اصلاً لازم نیست تلاش کنی تا واقعی تر و اصیل تر بشی.
خود واقعی بودن یعنی اینکه دقیقاً همونی که هستی باشی.
خود واقعی بودن یعنی در آغوش کشیدن تمام زشتی ها، عجیب غریب بودن ها و عیب و نقص هایی که در ذات تو هستش.
خود واقعی بودن یعنی بر نقاط قوت خودت بیشتر کار کنی و ضعف هات رو هم بپذیری. یعنی سعی نکنی که بخوای یکی دیگه باشی.
سوال: آیا ممکنه حتی وقتی نقش بازی میکنی هم با خود واقعیت در ارتباط باشی؟
.بله ممکنه
اما فقط در صورتی ممکنه که از نقشی که بازی میکنید آگاه باشید.
_خودتون رو هر چه هستید بپذیرید- شامل تمام بخش های زشت، غیرمعمول، شرم آور و…
_بدون آگاهی از کاری که دارید انجام میدید، از کسی تقلید نکنید.
_اجازه بدید که احساسات و عواطفتون بالا بیان و بروز کنن و آسیب پذیری خودتون رو در آغوش بکشید– این به شما کمک میکنه که با خودتون راحت تر باشید
_ شما گاهی مجبورید که غیرواقعی باشید- این مورد را درک کنید و بدونید که بسیار نرمال هستش. اما همیشه از این غیر واقعی بودن خود، آگاه باشید.
_برای تایید و کسب اعتبار و یا ارزش دادن به خود، به کسی وابسته نباشید- خوب میدونم گفتنش راحته. ولی این نکته رو همیشه در نظر داشته باشید که شما هرگز نمیتونید برای همه به اندازه کافی خوب باشیدو پس انرژیتون رو صرف اینکه بقیه شما رو بپذیرند؛ نکنید.
_هر چند خود واقعی بودن همیشه ممکن نیست(مثلاً نسبت به رئیس)، ولی شما میتونید گاهی از شرایطی که باعث میشن شما یکی دیگه باشید، دور بمونید.
_ از دست دوستی های فیک و دروغین خلاص شید
_ ژورنال یا دفتر یادداشت روزانه ای تهیه کنید که بتونید افکار، احساسات، رویاها و ارزش های خودتون رو درک کنید و خوداگاه تر بشید.
_منظور خودتون رو بیان کنید-هر چه میتونید و تا اونجاکه ممکنه و گستاخی محسوب نمیشه، رک و راست باشید.
سایت راستمرد
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید