@zhuanchannel
وقتی سعی میکنیم به بچهها حرف زدن بیاموزیم، آواها را با حوصله، بارها و بارها برایش تکرار میکنیم
(آآآآآآآآآآآب).
اولین بار که میخواهیم خواندن و نوشتن یاد بگیریم، حرفها را یکی یکی در طول یک سال تمرین میکنیم تا بتوانیم کلمه و نهایتاً جمله بنویسیم.
آموزش مسئولیتپذیری هم همینطور است؛ با کارها و مسئولیتهای ساده و روزمره به کودک آموزش داده میشود.
ما اگر حرف زدن بلد نباشیم، یا سواد نداشته باشیم، نمیتوانیم به کسی حرف زدن یا خواندن و نوشتن یاد بدهیم. اگر مسئولیتپذیر نباشیم نیز هرگز نمیتوانیم مسئولیتپذیری را آموزش دهیم.
کودک از ما مسئولیتپذیری را خواهد آموخت، اگر:
چراغ قرمز را رد نمیکنیم
صبور و با حوصله در صف میایستیم
هنگام عطسه کردن، از دستمال یا بازوی خود استفاده میکنیم؛
کفشهای خود را جفت میکنیم
درب آسانسور را نگه میداریم تا محکم بسته نشود
وقتی از جای خود بلند میشویم صندلی خود را سر جای خود برمیگردانیم
آراسته و خوشبو هستیم و لباس تمیز میپوشیم
فاصلهی بین دوش گرفتنهایمان طولانی نمیشود
شیر آب را بدون استفاده، باز نمیگذاریم و اسراف نمیکنیم
آب را برای نظافت وسواسی هدر نمیدهیم
زبالهی خشک و تر را جدا میکنیم
اگر گل کاشتهایم، آن را بهموقع آب میدهیم و از آن مراقبت میکنیم
چیزی که به آن نیاز نداریم را بیدلیل نمیخریم؛
از دیگران تشکر میکنیم؛
اگر چیزی قرض گرفتیم از آن مراقبت میکنیم؛
وقتی مقصریم عذرخواهی میکنیم؛
برای دیگران تصمیم نمیگیریم؛
برای وقت دیگران ارزش قائلیم؛
در کارهای خانه همکاری میکنیم؛
در جمعهای خانوادگی و دوستانه، وظیفهای را به عهده میگیریم؛
با دهان پر حرف نمیزنیم؛
سبک زندگی را با میزان درآمد خود تنظیم میکنیم؛
لامپهای اضافی را خاموش میکنیم؛
برنامهی غذایی سالم داریم؛
در ترافیک عصبانی نمیشویم و دست روی بوق نمیگذاریم؛
وقتی سرما میخوریم، فاصله با دیگران را رعایت میکنیم؛
منظم ورزش میکنیم؛
وقتی لامپی سوخت آن را در اولین فرصت تعویض میکنیم؛
هنگام تصادف، عصبانی نمیشویم و فحاشی نمیکنیم. با آرامش، منتظر پلیس میمانیم؛
پنجرهی شکسته را به مدت طولانی در همان حالت رها نمیکنیم؛
جورابهایمان را سر جایشان قرار میدهیم؛
ساعت خواب و بیداری مشخصی داریم؛
لباسهایمان را خودمان در ماشین لباسشویی میاندازیم و خودمان روی بند رخت، پهن میکنیم و خودمان اتو میزنیم؛
کاری که از دست خودمان بر میآید را از دیگران انتظار نداریم؛
وقتی چیزی از دیگران میخواهیم، واژهی «لطفا» را به کار میبریم.
اگر همین کارهای به ظاهر کوچک و ساده را انجام دهیم، کودک در آینده مسئولیت کارهای بزرگ را به عهده خواهد گرفت. همانطور که یک شاعر بزرگ، حرف زدن، خواندن و نوشتن را از حرف های ساده در دوران کودکی آغاز کرده است.
کودکان به سخنرانیهای ما گوش نمیدهند، بلکه از سبک زندگی ما یاد میگیرند.
مدرسه توسعه
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید