نسلهای پشتیبان و نسلهای پیشران
غالب ویژگیهای نسلهای پیشین «از نوع پشتیبان»
نسل جدید را محور توسعه میدانند.
به راحتی از روشهای منسوخ و آسیبزا دست میکشند.
خود را با تغییرات، سازگار میکنند.
بیشتر گوش میدهند و کمتر حرف میزنند.
برای علم، احترام قائل هستند.
به طور مؤثر، نسلهای جدید را تشویق میکنند.
بیشتر از آنکه اصرار به آموزش دادن داشته باشند، به دنبال یاد گرفتن از نسلهای جدید هستند.
تنها در صورتی توصیهای دارند که از آنها خواسته شده باشد.
با شوق، تجربیات خود را در اختیار نسل جوان قرار میدهند.
نسلهای جدید را در فرآیند توسعه تنها نمیگذارند و مدام به آنها اعتماد به نفس میدهند.
تا جایی که بتوانند برای حرکت نسل بعد، موانع را برمیدارند.
منابع طبیعی و زیستمحیطی را امانت میدانند و آن را به نسلهای بعد میسپارند.
ساده میبخشند.
کارخانه خلق امید واقعبینانه هستند.
به جای هدایتگری، خود را تسهیلگر میدانند.
کنار نسلهای جدید میایستند و آنها را همراهی میکنند.
هرگز از سرزنش و مقایسه بهره نمیبرند.
اختیار را به نسلهای بعد میدهند و خود کنار آنها امور ساده را به عهده میگیرند.
تغییر را دوست دارند و اگر تغییرات خشنودشان نکند با آن مدارا میکنند.
وقت خود را بیشتر با همنسلان خود میگذرانند، مگر آنکه نسلهای جدید علاقهمند به وقت گذراندن با آنها باشند.
دست نسل جدید را به هنگام شکست میگیرند.
اشتباهات خود را میپذیرند و مدام آنها را اعتراف میکنند تا منبع ارزشمندی برای نسل بعد محسوب شود.
نسلهای جدید نه تنها نسل پشتیبان را عقبمانده نمیدانند، بلکه این نسل را بسیار دوست دارند، به آنها اعتماد دارند، در پی حذفشان نیستند و فرآیند توسعه را در کنار آنان طی میکنند.
#احسان_معصومی
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید