"چرا شنیدن توهین اینقدر برای آدما دردناک، ناراحت کننده و عذاب آوره!؟"، تا جایی که واسه تلافی کردنش حاضرن دعوا کنن، کتک کاری راه بندازن و کلی هزینه بدن!؟…
واسه رسیدن به جواب این سوال یه گروه از پژوهشگران هلندی پژوهش جالب و خلاقانهای رو به راه انداختن. روش کارشون هم اینطوری بود که از یه سری افراد خواستن که در موقعیتهای مختلف
(با اسم خودشون و با اسم یه نفر دیگه) یه سری متن رو که یا تعریفی بود (مثلا اصغر خیلی بچه گلیه، دمش گرم با مرامه)، یا واقعی بود (اصغر پسره و بیست سالشه) و یا توهین آمیز بود (به نظر من اصغر یه عوضی تمام عیاره) رو بخونن و همزمان شروع کردن به تصویربرداری مغزی از این افراد.
خروجی کار نشون میداد که توهین برای مغز، حکم سیلی خوردن رو داره.
یعنی همون نواحیای از مغز رو فعال میکنه که سیلی زدن یه نفر به صورت مبارک فرد اون ناحیه رو فعال میکنه و همون حال و احوالی رو بالا میاره که انگار یکی چک افسری خوابونده تو گوش آدم….
اما تفاوت این نوع سیلی خوردن روانی با سیلی خوردن واقعی در این بود که معنای احساسی توهین در حافظه بلندمدت افراد ثبت میشه.
واسه همینه که درد چک خوردن چند ساعته و درد توهین تا مدتها با فرد باقی میمونه
در تبیین چرایی فعال شدن نواحی درد و دردناک بودن این ماجرا تو مقاله اشاره شده که: از اونجایی که ما آدمها موجودات اجتماعیای هستیم و رشد و بقای ما وابسته به روابط بین فردیمونه؛ توهین، شأن، اعتبار و شهرت ما رو زیر سوال میبره و برای مغز حکم به خطر افتادن بقا رو داره.
مخلص کلام
توهین، عین سیلی زدنه.
تو هر رابطه و در هر سطحی باشیم، با هر توهین سیلیای به صورت مخاطب میزنیم و این سیلی به نسبتی که فرد به ما نزدیکتره دردناکتره.
اینجاست که دکتر جان گاتمن میگه؛ اگه دنبال نابود کردن رابطهای! به شریک عاطفیت توهین کن.
دکتر امید امانی
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید