@zhuanchannel
حرف نزدن با هدف تنبيه طرف مقابل یک مکانیزم سازگاری است که نسل به نسل منتقل می شود
افرادی که از این روش استفاده می کنند معمولا آن را در خانواده و از والدینی که از لحاظ عاطفی بالغ نبوده اند یاد گرفته اند.
این موضوع می تواند چند روز چند هفته چند ماه یا حتی چند سال ادامه داشته باشد. به طور ناخودآگاه هدفی که فرد از این رفتار دارد کنترل کردن موقعیت است.
این قدرت را به فرد می دهد که او انتخاب کند چه زمانی با طرف مقابل صحبت کند و اگر طرف مقابل هم برای آشتی کردن التماس کند احساس قدرت و کنترل بیشتری نیز می کند. بسیار مهم است که در خصوص این رفتار یک حدومرز مشخص تعیین کنید.
اگر فردی چنین رفتاری با شما داشت می توانید با آرامش به او بگویید اگر مشکلی وجود دارد بهتر است به طور مستقیم و واضح با یکدیگر گفتگو کنید. اگر بعد از گفتن این موضوع همچنان به رفتار خود ادامه داد، دیگر درگیر نشوید.
اگر خود شما دچار این عادت ناسالم هستید یکی از دلایل آن می تواند این باشد که سیستم عصبی شما در واکنش به موقعیت کلافه کننده، وارد حالت «خاموش» می شود و سپس شما نیز به طور غریزی برای به دست آوردن کنترل موقعیت به این رفتار ادامه می دهید اما به خاطر داشته باشید این رفتار در نهایت به رابطه آسیب می زند و بهتر است در این مواقع بگویید:
«الان واقعا ناراحتم يكم بهم فضا بده فلان موقع در موردش صحبت میکنیم». سپس وقتی حالتان بهتر شد در مورد آن موقعیت صحبت کنید.
@metaphortherapy
By: via مجله هنرى ژوان
دیدگاهتان را بنویسید